12/12 St. Arnaud --> Punakaiki

Pancake Rocks en Blowholes

Vanochtend ontbeten in de camper, gelukkig valt het bij Lotte reuze mee (stuk of 2), Tess geen, maar Mijke & Patrick hebben elk wel 15 muggenbulten, die vreselijk jeuken als je er eenmaal aan hebt gekrabt. Vlug op weg richting de West Coast, via de HW 63. We zijn een half uurtje aan het rijden als Mijke vraagt hoe het met de diesel staat. De diesel? ehhh, het lampje brandt moet Patrick tot z'n schrik bekennen. Wat te doen? Het volgende plaatsje is nog ongeveer 40 kilometer, terug naar St. Arnaud lijkt nog verder. Radio uit, navigatie uit (tja, het verbruikt ongetwijfeld een beetje brandstof) en op zoek naar een plek langs de weg waar we kunnen uitvogelen hoeveel liter er in de 'reserve tank' zit. Na een kilometer of 10 vinden we een plek waar we kunnen stoppen. Lotte roept enthoussiast "Joepie, we zijn bij de camping", was dat maar waar. We worden niet veel wijzer van de verschillende autoboekjes uit het dashbordkastje. We vragen aan iemand die even stopt voor een sanitaire tussenstop, hoever het eerst volgende "fatsoenlijke" dorp nog is (dat over een tankstation beschikt). Het bijkt nog een kilometer of 20 te zijn en er zijn daar maar liefst 2 tankstations! We gaan weer op weg, de man die we aanspraken over het tanken, blijft de hele tijd kort voor ons rijden (we rijden niet de maximum snelheid, bang dat we daarmee te veel verbruiken), het lijkt erop dat hij zeker wil weten dat we het redden!
Niet veel later kunnen we tanken, we hebben het gered. Mijke vertelt Patrick nog even fijntjes dat we hier wel ruimschoots onder het dak kunnen staan :-)
We rijden inmiddels op de Highway 6 en besluiten om te stoppen bij Buller Gorge, Swingbridge. Hier is een lange wandelhangbrug over de Buller River gemaakt en kun je ook een paar wandelingen doen. Voor een paar dollar mogen we er overheen. Het is best leuk en voor Lotte een beetje spannend, maar ze loopt er zelf goed overheen. We wandelen een half uurtje rond in een gebied waar vroeger goudzoekers hun geluk hebben beproefd, wat uitgebeeld wordt met onder andere een oude hut en wat verroest gereedschap.

Daarna verder op weg, niet lang daarna komen we langst de West Coast te rijden, we hebben prachtig uitzicht of de ruwe zee. Het waait behoorlijk en de golven slaan tegen de rotsen. Nadat we het oude goudzoekersstadje Charleston (vroeger heel groot, nu echt drie keer niets) zijn gepasseerd komen we in het Paparoa National Park en op onze eindbesteming voor vandaag, Punakaiki. We krijgen een mooie plaats, dicht bij de zee. Via een sluiproute staan we binnen 20 meter op het strand. Aan het begin van de middag gaan we eerst aan zee nog een zandkasteel bouwen en in de golven rennen. Het tweede deel wandelen we naar de Pancake Rocks, prachtige pannekoekenrotsen, gevormd door dunne laagjes harde kalksteen en dunnelaagjes met zachter kalksteen die verder uitgesleten zijn, waardoor het net pannenkoeken lijken. De blowholes zijn ook een bijzonder naturfenomeen, helaas niet echt spectaculair op het moment dat wij we zijn. Bij het juiste getij, wind en stroming van het water kan het water zicht met geweld in de gaten persen en er vanboven met een enorme kracht uitspuiten. Hierna tracteren we onszelf op een lekker ijsje (ja, het is hier zomer en lekker warm vandaag :-)) en lopen dan terug naar de camping. 's Avond eten we lekker gebaken aardappelen met worstjes en sla. We besluiten om nog een dag te blijven, wer zijn nog een aantal dingen die we morgen willen zien en wandelen.