22/12 Invercargill--> Pounawea

Na het mooie weer van gisteravond is het vanochtend aan het regenen. We staan op tijd op (niet gepland, maar de kinderen zijn vroeger wakker dan we zouden willen :-)) en na de gebruikelijke camper bijvul en leeg activiteiten gaan we op weg naar Pounawea. We zullen kerst vieren op Steward Island, maar hebben nog twee dagen "over" voor we de boottocht naar dit kleine eiland zullen maken, dus gaan we al vast een stuk van de zuidkust bekijken tussen Invercargill en Dunedin, de Catlins. Tweede kerstdag komen we pas rond half vijf van Stewart Island af en moeten dan nog zo'n 2,5 uur reizen naar de campground in Dunedin die we gereserveerd hebben enkele dagen geleden.

De route van vandaag is erg mooi, we rijden verder op de Southern Scenic Route en kunnen na een tijdje de coast route nemen, waarna we echt soms op een paar meter van de zee rijden. We bekijken onderweg de vuurtoren bij Otara, als we een stukje over de beach wandelen stuiten we nog op twee slapende zeeleeuwen. Ook verzamelen Lotte en Mijke een aantal mooie schelpen. Niet veel later stoppen we bij Slope Point, het meest zuidelijke stukje van het Zuidereiland. Vanaf de parkeerplaats is er nog een track van een kilometer of wat, maar het regent behoorlijk en het begint ook nog te onweren. We lunchen in de camper en zien -hoe kan het ook anders- ook het Amerikaans echtpaar in hun busje en Andy & Alwine voorbij komen.

Als we doorrijden wordt het weer steeds beter en begint de zon zelfs goed te schijnen en wordt het nog aardig warm. Bij Curio Bay bekijken we de restanten van de versteende bossen. Aan het strand zijn de afdrukken te zien van het bos dat hier 160 miljoen jaar geleden groeide, toen er een subtropisch klimaat heerste. De bomen zijn vermoedelijk geveld door een gigantische vulkaanuitbarsting. Hier zien we ook de eerste pinguin (geel oog pinguin) in het wild tijdens deze de vakantie. Niet veel later kruipt er nog een zeeleeuw op het land, die we dan ook maar meteen op de foto zetten. Verder onderweg maken we nog een wandeling van een uurtje naar een tweetal watervallen. Het Amerikaans echtpaar dat we hier opnieuw tegenkomen als we bijna terug zijn bij de camper, wenst ons een prettige kerst en verdere vakantie, ze zijn voornemens de campground die we kort daarvoor zijn gepasseerd als overnachtingsplaats te nemen. We vervolgen de tocht langs de kust en tegen vijf uur komen we aan op onze campground. Het valt wat tegen, daar de Lonely Planet erg hoog had opgegeven over deze plaats. Maar goed, we zijn er. We hebben een paar wandelingen overgeslagen die we morgen als nog willen gaan doen, we zullen dan een stukje daarvoor terugrijden, dan de weg vervolgen en over de Highway terug naar Invercargill.

Als we nog even een korte wandeling maken vanaf de campground, valt Lotte kort voor het einde lelijk op haar knie. Behoorlijk geschrokken, de wond valt mee. Wel open, niet te diep. Helaas, we hebben geen Poeh of Teigetje pleisters bij ons. Patrick rukt de First Aid Kit open van het camperverhuurbedrijf. Gelukkig zitten daar wel pleisters in. Dan blijkt ook dat het openen van de kit betekent dat je 30 dollar moet betalen. Best een dure pleister dus...
(We gaan er uiteraard vanuit dat we de kit verder niet nodig zullen hebben!)
Groot is onze verbazing als rond half zeven het Amerikaans echtpaar ook de campground komt opgereden. Omdat het weer slecht was bij de door hun geplande campground zijn ze doorgereden en ook hier uitgekomen. Tja, dan is het wachten; en ja hoor, ook Alwine & Andy draaien een kwartiertje later de campground op, zelfde verhaal, weer viel tegen (zij zouden overnachten in de buurt van Curio Bay) en zonder dat we het van elkaar wisten kiezen we voor dezelfde campground.

Tess doet het erg goed op vakantie en eet ook vanavond weer erg goed. We hebben vandaag aardappel met bloemkool gemaakt. Wij eten rijst met groente vandaag, we kunnen lekker buiten in de zon eten. We gaan vroeg naar bed, want morgen belooft een lange dag te worden. We willen dus nog een stukje terugrijden om een aantal dingen te bekijken waar we vandaag niet aan toegekomen zijn, dan nog een stuk verder rijden richting Nugget Point en daarna over de "snelweg" terug naar Invercargill.