24/12 Invercargill --> Steward Island

We rijden conform planning de campground af, geen Patrick kwartiertje deze keer. Het weer is erg wisselend, dan schijnt de zon, dan valt er weer een stevige bui. Om tien uur rijden we de bewaakte parkeerplaats op waar we de camper achterlaten. Als we zitten te wachten nadat we hebben ingecheckt, wordt het weer steeds slechter. Even na elf uur vertrekken we met een boot(je) richting Stewart Island. Het is een boot waar ongeveer 50 man op kan (en ook zit). De kapitein geeft aan dat het een aardig tochtje kan worden. En dat werd het ook....We zijn als een van de laatsten ingestapt en er is alleen nog helemaal vooraan voor drie personen naast elkaar plaats. Tess zit bij Mijke op schoot, Lotte zit tussen ons in. Het eerste stuk is nog goed te doen, maar als we eenmaal een aantal miles uit de kust zijn, worden de golven steeds hoger en heftiger. Uiteindelijk komen we zelfs in een storm terecht. Patrick heeft als eerste behoorlijk last van de boottocht, maag speelt op en raar gevoel in het hoofd, niet veel later volgt ook Mijke. Wel weten we alles binnen te houden, maar we hebben nog uren na de overtocht last. Lotte & Tess hebben echter nergens last van! Lotte zit bijna continu met haar handen in de lucht, alsof het een attractie is, ze roept steeds dat het net het schip is van de Efteling. Tja, dat gevoel in je buik herkennen we wel....Tess spant weer eens de kroon, door gewoon in slaap te vallen en bijna de hele overtocht van een uur te blijven slapen. Na een heftige oversteek van de Foveaux Strait, komen we kort na twaalf uur aan in de Halfmoon Bay en meren we aan bij het plaatsje Oban. We zijn meteen de laatste overtocht van die dag, want de andere overtochten blijken uiteindelijk te worden geannuleerd door het onstuimige weer.

Op Stewart Island worden we opgewacht en verwelkomt door Robin, manager van ons motel (Bay Motel). Terwijl iedereen in de regen en kou staat te wachten op zijn/haar bagage, kunnen we in het busje van het motel wachten tot de bagage van boord is gehaald. We zitten samen met een echtpaar op leeftijd in het busje en krijgen van Robin nadat hij de bagage heeft ingeladen, een korte tour door het dorp. Zo weten we waar de enige supermarkt is, het visitorcenter en het cafe. Er wonen op het eiland slechts 380 mensen, waarvan 20 kinderen die op de plaatselijke basisschool zitten.

Niet veel later staan we voor de deur van onze verblijfplaats voor de kerst. We hebben een 2-rooms facility gehuurd met keukenfaciliteit, maar op internet werd niet echt duidelijk wat ons te wachten staat. Het overtreft onze verwachtingen ruimschoots! Er zijn twee slaapkamers, voor Lotte en Tess een ruime slaapkamer met twee losse bedden, waarbij er meer dan plaats genoeg is om het tentje van Tess op de grond te plaatsen (we durven haar niet op bed te zetten, want ze draait de laatste dagen zoveel en snel, van buik naar rug en terug, dat we bang zijn dat ze met tentje en al op de grond valt). Zelf hebben we een ruime slaapkamer met een groot tweepersoonsbed, er is een ruime badkamer, keuken met alle noodzakelijke apparatuur en een ruime woonkamer, met twee zitbanken, een eettafel en een groot balkon.

Na een maand in een camper geleefd te hebben, is het heerlijk om even twee dagen wat meer ruimte te hebben! We krijgen van Robin een zakje met nootjes, voor de kaka's (papagaaiachtige vogel, anders dan de Kea die we eerder hebben gezien op het Zuidereiland), want deze blijken veelvuldig op ons balkon te landen, op zoek naar lekkers van de toeristen. En inderdaad, niet veel later landt de eerste kaka op het balkon!

Aan het begin van de middag trachten we -net als de andere toeristen waarmee we op de boot zaten- de plaatselijke supermarkt leeg te kopen. Echt veel hebben ze niet, het zal dus niet een kerstdiner worden zoals we dat gewend zijn! Het tweede deel van de middag wandelen we nog een tweetal tracks op het eiland, erg mooi!

Hoogtepunt van dag is de ontdekking van de derde tand van Tess. Na de twee tanden aan de onderkant is nu de eerste tand aan de bovenkant doorgekomen!

Als 's avonds de meiden op bed liggen stippelen we ons reisschema voor de komende weken uit. We willen graag in Kaikoura met dolfijnen gaan zwemmen (Mijke) en kijken(Patrick) en hiervoor moet je ruimschoots van te voren reserveren. We maken een grof schema en bepalen zo dat we op zondag 9 januari naar de dolfijnen gaan. Mijke gaat dan om 5.30 uur (schijnt het mooiste moment te zijn, omdat dan ook ongeveer de zon opkomt!) zwemmen met dolfijnen en Patrick en Lotte gaan om 12.30 uur dolfijnen op zee kijken.
Tegen half twaalf gaan we slapen, wel even wennen in een echt bed.