Dag 20, 30/08/2008: Ucluelet en Whale Watchen

Vanochtend werden we om 8.15 uur wakker, wat een luxe! Het is wel vreselijk koud, dus zitten we met dikke truien en in lange broeken aan het ontbijt. Tegenover ons staan een aantal tentjes, wat zullen die het koud gehad hebben vannacht.

Het lijkt mooi weer te gaan worden vandaag, de zon is al lekker door de wolken aan het breken. We besluiten ons geluk nog een keer te beproeven en rijden eerst naar Cove Resort Campground, helaas, er zijn wel plaatsen maar niet voor een camper van 30 ft. Meteen maar nog even naar Greenpoint Campground in de hoop daar alsnog een nacht eerder naar toe te kunnen. Ook hier wederom geen plaats.

We zullen dus noodgedwongen nog een nachtje op die oerlelijke Campground in Ucluelet moeten verblijven. Nou ja, eerst maar leuke dingen doen, dan hoeven we er alleen maar te eten en te slapen. We rijden door naar Tofino om te kijken of we kunnen reserveren voor een Whale Watch. We hadden in Nederland al een website gevonden van Jamie’s Whale Watch die ons aansprak en als we Tofino binnenrijden zien we het vrijwel meteen aan de rechterkant liggen. We kunnen kiezen uit een whale watch met een dichte boot, waarop Lotte ook mee kan, of met een zodiac, een kleine rubberboot. We besluiten om te kiezen voor de zodiac. Lotte kan en mag daar niet op (evenals incontinente mensen, mensen met rug en nekklachten, en de meeste senioren (niet verzonnen, zo staat het er echt: “most senior people”)). We zullen dus om de beurt moeten gaan. Het is half twaalf geweest, maar als we willen kan een van ons nog mee met de boot van twaalf uur. Even denken we er over om het te verdelen over twee dagen, maar eigenlijk is het handiger om vandaag allebei te gaan.

Mijke gaat als eerste met de boot van twaalf uur, Patrick gaat om drie uur waarvoor al aangegeven wordt dat de wind dan nog sterker zal zijn. Terwijl Patrick met Lotte boodschappen doet, naar de speeltuin gaat, beleeft Mijke mooie avonturen op zee.
Ze zit naast twee andere Nederlanders die beide zeeziek worden en dus volop overgeven.
De boot gaat hard en maakt enorme klappen op de golven. Ondanks dat je bent ingepakt als een marsmannetje, wordt je helemaal nat. Dat komt misschien ook wel omdat Mijke vergeten is haar capuchon op te zetten en er zo behoorlijk wat water bij haar nek en hals naar binnen loopt. We varen tussen vele onbewoonde en onbegaanbare eilanden door richting de open zee. Bij sommige eilanden stoppen we even om zeerobben te kijken.

Na verloop van tijd zien we een bruine walvis met een jong. Helaas te ver weg om goed foto’s te kunnen maken, maar erg gaaf om te zien! Om kwart voor drie zijn we terug op de kade. Patrick staat al klaar om Lotte over te dragen, want nu is het zijn beurt. Terwijl Mijke Lotte nog een keer mee neemt naar de speeltuin en helaas de Liquor Store niet weet te vinden, mag Patrick het marsmannetjes pak aan en de zee op.
Ik besluit om als het dan toch een natte beproeving gaat worden er dan ook maar helemaal voor te gaan. Ik ga dus op de eerste rij zitten (van de vier) en ga zodoende het hoogst op de golven mee omhoog en naar beneden. Ook voor Patrick is het een hele beleving, binnen een half uur is hij ook helemaal nat, maar ook onder de indruk van de oceaan en alle eilanden, zeerobben en golven. Helaas zien we tijdens deze tocht geen walvissen. Als we na ruim 2,5 uur terug de haven in varen, is iedereen een beetje teleurgesteld, maar vond iedereen de tocht op zich al een gave beleving. Wel krijgen we allemaal een herkansing aangeboden, we mogen op een later moment terugkomen en gratis nog een keer mee in de hoop dan wel walvissen te spotten!

Wellicht hadden we dus toch het advies op moeten volgen van het Canadees echtpaar dat we in het vliegtuig op de heenreis spraken, die ons adviseerde om bij Victoria walvissen te gaan kijken. Maar omdat we maar heel kort in Victoria zijn en dus niet zeker weten of er voldoende tijd is om zes uur uit te trekken voor walvissen te bekijken hadden we eigenlijk geen keuze.

Lotte en Mijke staan Patrick al op te wachten en nadat Patrick snel droge kleren heeft aangeschoten rijden we terug naar de Campground in Ucluelet (ongeveer 40 km). Terwijl Lotte en Patrick met een Nederlandse vogelaar (die bij Victoria eergisteren 40 orka’s heeft gezien tijdens zijn whale watch…) op de Campground staan te kletsen maakt Mijke lekker vegetarische rijst met champignons, prei, courgette en een uitje. Voor Mijke en Patrick ook nog ananas en een lekker zoet-zuur sausje, heerlijk!

We zijn toch maar verhuisd van plaats 81 naar plaats 1, zodoende kunnen we morgenochtend als het nodig is de kachel aanzetten en ook de fototoestellen opladen en de laptop. Als Lotte ’s avonds op bed ligt, blijkt er nog een voordeeltje, we kunnen een internetverbinding oppikken en plaatsen even het berichtje van gisteren. Om elf uur is het mooi geweest en gaan ook wij slapen. Hopelijk met het zelfde weer als vandaag, nadat ’s ochtends de zon door de wolken was gebroken, hebben we de hele dag een blauwe lucht gehad met veel zon!
Morgen naar een mooie Campground en mooie trails wandelen!