Dag 19, vrijdag 29/08/2008: Nanaimo - Ucluelet

Na een lekker ontbijtje vertrekken we om 09.00 uur op weg naar het Pacific Rim. We weten nog niet precies waar we vandaag gaan overnachten, maar het zal ergens tussen Tofino en Ucluelet worden. Het is een rit van ongeveer drie uur, het is maar iets meer dan 100 kilometer, echter op de Highway 4 kun je gemiddeld nog geen 50 kilometer per uur halen!

Het is onderweg echt prachtig, we komen langs grote meren, mooie bergen en wederom de nodige watervallen. Dit alles gaat aan Lotte voorbij, want die slaapt bijna de hele rit, ze wordt pas wakker als we even na half twaalf stoppen bij het VIC (Visitors Information Center) in Ucluelet. Hier krijgen we te horen dat de Campground die we voor zondag en maandag gereserveerd hebben voor vandaag in elk geval al vol is. Het is druk, omdat 1 september in Canada een nationale feestdag is: Labour Day. Deze valt op maandag en dus pakken veel Canadezen een lang weekendje weg. Wel krijgen we een aantal routebeschrijvingen van mooie trails en wordt verteld dat er recent beren gezien zijn op diverse Campgrounds en in Ucluelet zelf. Opletten dus! Het advies voor het vinden van een Campground is om het in Tofino te gaan proberen.

We proberen het als eerste bij Cove Resort Campground, helaas geen plek. We proberen het bij Bella Pacifica, helaas geen plek. Eigenwijs als we zijn, proberen we toch nog even GreenPoint, waarvan men in Ucluelet al aangaf dat deze vol was; inderdaad, dat klopt.
We besluiten naar het VIC van Tofino te rijden en daar te informeren. We zijn/waren vroeg op de plaats van bestemming, we vinden het zonde om uren te verspelen met het vinden van een Campground. Bij het VIC weet men te vertellen dat er in Tofino geen beschikbare plaasten zijn, dat is lekker, na het advies van het VIC in Ucluelet…
Gelukkig beschikken ze wel over een lijst met telefoonnummers van Campgrounds in de omgeving. Bovendien mogen we gratis de telefoon gebruiken om deze te bellen.
Ucluelet Campground is de eerste die we bellen en we hebben meteen een plaats. Onzeker over de beschikbaarheid voor de komende twee dagen, reserveert Patrick meteen voor twee nachten. Een uurtje later staan we op de lelijkste Campground die we tot nu toe gezien hebben….. Maar ja, we hebben wel een plaatsje en Lotte vindt het hier een paradijs, gezien de grote hoeveelheid stenen van de gravelpaden.

We gaan snel weer weg van de Campground, terug richting Tofino om te kijken of we de Rain Forest Trail kunnen lopen. Aanvankelijk lijkt het erop dat we er niet goed met de camper kunnen parkeren en rijden we door naar Combers Beach. Hier lopen we een korte trail door de bossen, over houten bruggetjes, die uitkomt bij de zee. We staan op het strand van de Pacific Ocean! Het waait er enorm, dus we blijven er maar kort.

We willen toch echt de Rain Forest Trail lopen, dus we rijden nog een paar kilometer terug en zien een camper geparkeerd staan. Dan moeten wij er ook op kunnen!
Na wat goede aanwijzingen van Mijke en stuurmanskunsten van Patrick staan we netjes geparkeerd en kunnen we gaan lopen. De trail bestaat uit twee loops, A en B, beide iets meer dan 1 kilometer lang. We starten met loop B, Lotte loopt de eerste meters zelf, maar dan blijkt dat de gehele trail over mooie, maar gladde, trappen en bruggetjes gaat. We lopen continu een halve meter of meer boven de grond of het water.
De natuur is hier echt heel indrukwekkend, het Rain Forest is een Temperated Rain Forest, dus het is er niet drukkend benauwd. We komen bomen tegen die 800 jaar en ouder zijn en een omvang hebben, zo groot dat er 6 mensen voor nodig zijn om de boom te kunnen “omarmen”. Verder groeien er allerlei vreemde planten, Burgers Bush is er niks bij ;-)
Na loop B lopen we uiteraard ook loop A nog, deze ligt aan de andere kant van de weg en is zeker even mooi, maar omdat we B als eerste hebben gelopen, vinden we deze toch het mooist.

Inmiddels is het al best laat, dus we rijden terug naar de Campground in Ucluelet. Lotte is onderweg in slaap gevallen en wordt op de Campground slecht wakker en is echt ontroostbaar. We proberen van alles, niets helpt. Uiteindelijk wil ze wel het vuilnis met Patrick naar de containers brengen, kan Mijke ondertussen koken.
Na het eten lopen we nog kort met z’n 3-en een rondje over de campground, waar geen eer aan te behalen is. We staan vandaag op plaats 81 (eerst 78, maar die was zo nat en drassig dat we om een andere plaats hebben gevraagd), zonder voorzieningen en morgen op plaats 1 (met full hookup). Maar plaats 1 heeft dan wel voorzieningen, de ligging lijkt nog beroerder en zeker onrustiger…Morgen toch nog maar proberen een andere Campground te vinden, jammer van de 40 dollar dan maar.