Dag 15, maandag 25/08/2008: Wells Gray PP

05.55 uur…
Lotte is wakker en roept “boter, boter”. We gaan er vanuit dat ze een boterham bedoelt, maar proberen haar toch te overreden nog wat te slapen. Zonder resultaat.
Eerst wordt Patrick vakkundig van zijn slaapzak ontdaan en daarna volgt Mijke. Dus we zitten nog voor half zeven aan het ontbijt.

Lotte heeft gisteren haar laatste playmobiel cadeautje uitgepakt en speelt daar ook vanochtend erg graag mee. Het is een politieagent met een stoplicht en een meisje dat wil oversteken! Het heeft vannacht behoorlijk geregend, maar nu is het droog en lijkt het een redelijke dag te worden. We gaan er een mooie dag van maken, er zijn hier heel veel watervallen en mooie korte wandelingen!

Helaas verloopt de dag wat anders dan gepland. Als we rond acht uur naar de douches willen vertrekken, valt Lotte letterlijk met haar neus op de grond (nou ja, tegen een houten bank die op iedere campsite staan . Ze huilt heel kort en het bloeden lijkt mee te vallen, maar nadere bestudering leert dat er een grote snee onder haar neus zit, het lijkt wel of haar linker neusvleugel los zit. We besluiten dat het verstandig is om er een arts naar te laten kijken. We moeten hiervoor terug naar Clearwater, 70 kilometer verder en voornamelijk over de onverharde weg terug. Gelukkig helpt TomTom ons goed deze keer, er is een medical center in Clearwater en hij leidt ons er binnen een uur naar toe.

Lotte lijkt nergens last van te hebben en wil tijdens het wachten boekjes lezen en met de blokjesspiraal spelen. We zijn snel aan de beurt, we mogen tussen de geplande afspraken door en dokter Mackenzie helpt ons (nou ja, Lotte).
Lotte vindt de aandacht wel leuk en het kleine lampje waarmee de dokter kijkt is erg interessant. De diagnose luidt dat we ons geen zorgen hoeven te maken, er is geen blijvende schade aan haar neus, dus geen boksersneus in de toekomst. Mogelijk wel een litteken, want het is een diepe snee. We kunnen bij de plaatselijke drugstore antibiotica in tube vorm halen die we er 3 a 4 keer per dag op dienen te smeren. Een uitdaging bij Lotte, maar we noemen het smincken voor haar en dat is natuurlijk wel erg interessant. Papa en mama zijn inmiddels wel wat meer gerustgesteld, nou ja, papa wat meer en mama wat minder.

Het geluk bij het letterlijke ongeluk is dat we nu toch in Clearwater zijn en de drankwinkel nu wel open is! We kopen twee flessen wijn die geproduceerd zijn in BC en ook 6 flesjes Canadian Beer. Patrick wil ook graag nog even internet checken en de berichten van de laatste dagen plaatsen. Uiteindelijk duurt het wat langer dan gepland, maar de berichten staan er weer op. Ook kopen we nog lekker Häagen-Dasz ijs, als troost voor Lotte (en ach, wij eten er ook maar wat van). We gaan snel terug richting het park, want het mooie weer van de ochtend lijkt te betrekken en we willen proberen nog wat te wandelen!

Gelukkig wordt het weer alleen maar mooier en is onze eerste stop Dawson Falls. We willen Lotte eigenlijk even op de nek van Patrick zetten, maar Lotte wil perse in de rugdrager, ze gaat hem zelf pakken. Het is een wandelingetje van drie keer niets, maar de waterval is er niet minder mooi om! Op naar de volgende waterval. Maar eerst zien we nog 4 herten langs de kant van de weg. We besluiten niet te stoppen en ze lekker met rust te laten.
Helmcken Falls blijkt een spectaculaire waterval, de waterdamp spat echt alle kanten op. Mijke lijkt wel een Japanner vandaag, echt iedere liter water wordt door haar op de foto gezet :).
Vervolgens rijden we door (nou ja, we zitten achter een slome camper die niet door durft te rijden op de onverharde weg) naar Bailey’s Chute. Wederom een erg mooi waterspektakel en we maken hier een mooie wandeling van zo’n 4 kilometer door de bossen en langs het water. We zijn blij dat we onze “bear bell”bij ons hebben, want het is zeker geen druk bezochte wandeling en we willen wel beren zien, maar wel vanuit de auto en niet face-2-face midden in het bos! Mijke was al helemaal lek geprikt, maar deze keer hebben we ons ingespoten met anti-insectenspray. We ruiken naar kauwgomballen, maar het blijkt wel te werken. Alleen ons hoofd hebben we niet ingespoten, dus Mijke is nu ook op haar hoofd gestoken…Zoet bloed zullen we maar zeggen, of de muggen weten gewoon wie lekker is ;-)

Hierna gaan we terug naar de Campground, tijd voor een biertje en een glas wijn. Heerlijk! We eten rijst met wat groente en een sausje. Lotte gaat om acht uur naar bed en is moe van een indrukwekkende dag. Voor het eerst in een aantal dagen slaapt ze binnen een kwartier en kunnen wij gezellig nog wat drinken en doorspreken wat we morgen gaan doen.